Ιδού λοιπόν οι χαμοκέλες εκείνων που πριν από μισό και βάλε αιώνα ορθώσανε άφοβα το ανάστημά τους απέναντι στις επίλεκτες μονάδες του γαλλικού στρατού, με μόνη προσδοκία λίγη αξιοπρέπεια κι ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά τους. Εδώ ψηλά δεν έχει σφυρήλατες πόρτες να θαυμάσεις, ούτε σκιερά χαγιάτα για να ξεγελαστεί το μάτι από την γραφικότητα. Εδώ η φτώχεια προβάλει γυμνή, χωρίς φτιασίδια, ωμή και σκληρή όπως η ζωή των ανθρώπων. Εγκαταλειμμένη στην τύχη της, η ιστορική Κάσμπα καταρρέει μέσα στην αχό ανεκπλήρωτων ονείρων.
Διαβάστε περισσότερα