ΚΑΜΠΟΤΖΗ 6 - ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Front Picture: 

Μόνο λύπη για τα παιδιά που ποτέ δε θα γνωρίσουν την απελευθερωτική ανεπιτήδευτη γύμνια των “αλητόβιων” πιτσιρικάδων. Και για τη φαντασία τους που ακρωτηριασμένη από τα βίντεο γκέιμς δεν θα περιπλανηθεί ελεύθερη, επινοώντας τα δικά της παιχνίδια με τη λάσπη.

Κείμενο: Ισαβέλλα Μπερτράν

Φώτο: Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

Δημοσιεύτηκε στο ΓΕΩΤΡΟΠΙΟ της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, τεύχος αρ. 51 / 23.03.2001 

Ο μικρός Γιαπωνέζος έστεκε στην άκρη και κοιτούσε τη σκηνή, εμφανώς αμήχανος μέσα στα ακριβά σπορτέξ παπούτσια του και την ολοκαίνουργια αθλητική του φόρμα. Στο βλέμμα του διέκρινες έκπληξη, περιέργεια και, κυρίως, ανυπόκριτο θαυμασμό απ’ όπου όμως δεν έλειπε και μια ισχυρή δόση ζήλιας για όσα πρωτόγνωρα εκτυλίσσονταν μπροστά στα μάτια του. Και τι δεν θα’ δινε για να δοκιμάσει έστω και μία φορά την αυτοσχέδια λάσπινη τσουλήθρα των μικρών Καμποτζιανών. Αλλά πως;

Εκείνους καμιά μαμά δεν  θα τους κατσάδιαζε ποτέ επειδή λερώσανε τα “καλά τους”. Ποια “καλά τους” και πού να τα βρουν; Εδώ η “γκαρνταρόμπα” τους δε διαθέτει ούτε τα στοιχειώδη καθημερινά. Το πολύ πολύ καμιά τρύπια φανέλα, ένα ξεθωριασμένο βρακί, άντε και κανένα χιλιομπαλωμένο παντελόνι κληρονομημένο από μεγαλύτερα αδέλφια, εννοείται.

Για παπούτσια ούτε λόγος βέβαια. Τι να τα κάνουν; Τόσα χρόνια ξυπόλυτοι, τα πέλματα τους έχουν γίνει πιο τραχιά κι αδιαπέραστα από τσαρούχια. Αμολυμένοι όλη τη μέρα στις όχθες του Μεκόνγκ πλατσουρίζουνε  στα ρηχά, ανεβοκατεβαίνουν για βουτιές στις εξέδρες των πασσαλόπηκτων σπιτιών, ή στήνουν τις ψαροπαγίδες τους, χωρίς ποτέ κανένας γονιός να τους υποδείξει τι να παίξουν, πως να το παίξουν και με ποιους.

“Αλητάκια”. Έτσι χαρακτήρισε η μητέρα του μικρού Γιαπωνέζου τα παιδιά που ζούνε στις παράγκες κατά μήκους του ποταμού κι απαγόρευσε στον Ακίρο να παίξει μαζί τους. Ο καθείς στη θέση του. Κι ο γιος της δεν είναι κανένας τυχαίος. Κοτζάμ μηχανικό έχει για πατέρα, επικεφαλής του τεχνικού συνεργείου που χτίζει τη νέα γέφυρα εδώ στην Κομπόνγκ Τσαμ στη κεντρική Καμπότζη.

Τον κοιτάζω τώρα έτσι όπως παίζει μόνος του με το ηλεκτρονικό nitendo του στο φουαγιέ του ξενοδοχείου και συλλαμβάνω τον εαυτό μου να τον λυπάται. Για το αποστειρωμένο σώμα του που ακινητοποίησαν μέσα στα σινιέ ρούχα και που ποτέ δε θα γνωρίσει την απελευθερωτική ανεπιτήδευτη γύμνια των “αλητόβιων” πιτσιρικάδων. Και για τη φαντασία του που ακρωτηριάζεται με τα βίντεο γκέιμς αντί να περιπλανηθεί ελεύθερη, επινοώντας δικά της παιχνίδια με τη λάσπη.

Για περισσότερες φωτογραφίες: Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν | Πάμε γι' άλλα...

Διαβάστε επίσης:

ΚΑΜΠΟΤΖΗ 1 - ΠΝΟΜ ΠΕΝ, ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΚΟΚΚΙΝΟΥΣ ΧΜΕΡ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

ΚΑΜΠΟΤΖΗ 2 - ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΝΟΜ ΠΕΝΧ ΣΤΗΝ ΑΝΓΚΟΡ, ΣΤΗ ΓΗ ΤΩΝ ΧΜΕΡ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

ΚΑΜΠΟΤΖΗ 3 - ΑΝΓΚΟΡ, Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΩΝ ΝΑΩΝ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΚΑΜΠΟΤΖΗ 4 - ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΟΙ ΚΡΕΝΓΚ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

ΚΑΜΠΟΤΖΗ 5 - ΑΜΦΙΒΙΑ ΧΩΡΑ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

ΚΑΜΠΟΤΖΗ 6 - ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

ΚΑΜΠΟΤΖΗ 7 - ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΩΝ ΧΜΕΡ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

ΚΑΜΠΟΤΖΗ 8 – Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑΣ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν