ΙΣΛΑΝΔΙΑ 9 - ΥΣΤΑΤΟ ΧΑΙΡΕ, ΛΑΝΤΜΑΝΝΑΛΑΟΥΓΚΑΡ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ

Front Picture: 

Μια γη με ανάσα βαριά, που εκπνέει τα σωθικά της ατμίζοντας. Μια γη καρβουνιασμένη,  που φοντάρει σε βουνά από ρυολίτη μέσα σ’ ένα όργιο παστέλ αποχρώσεων. Κι εμείς εδώ, για ένα ύστατο χαίρε σ’ αυτό το άδειο τίποτε που είναι συγχρόνως όλα…

 

Κείμενο: Ισαβέλλα Μπερτράν

Φωτό: Κώστας Ζυρίνης

Το ταξίδι στην Ισλανδία πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2009

 


 

Προηγούνται:

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 1 - ΒΕΣΤΦΙΡΔΙΡ, Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΑΓΡΙΑ ΔΥΣΗ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 2 - ΒΟΡΕΙΕΣ ΑΚΤΕΣ, ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΚΤΙΚΟ ΚΥΚΛΟ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 3 - ΜΥΒΑΤΝ, ΠΥΡ ΚΑΙ ΥΔΩΡ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 4 - ΑΣΚΙΑ, ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΜΑΥΡΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΙΣΛΑΝΔΙΑΣ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 5 - ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΚΤΗ, ΤΟ ΥΠΕΡΘΕΑΜΑ ΤΟΥ ΠΑΓΟΥ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 6 - ΑΠΟ ΤΟ LAKI ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΡΗΞΗΣ ΣΤΙΣ ΜΑΥΡΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΟΥ VIK | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 7 - ΡΕΙΚΙΑΒΙΚ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟ ΤΡΙΓΩΝΟ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν  

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 8 - ΧΒΕΡΑΒΕΛΙΡ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

 

Η προσέγγιση στο Landmannalaugar μπορεί να γίνει από τρεις διαφορετικές πλευρές. Όσοι έρχονται από το Ρέικιαβικ επιλέγουν συνήθως την είσοδο από βορρά μέσω της F208. Πρόκειται για την πιο βατή διαδρομή, που κάτω από ευνοϊκές μετεωρολογικές συνθήκες μπορεί να γίνει ακόμα και μ’ ένα γερό συμβατικό αυτοκίνητο.

 

Η είσοδος από δυτικά μέσω της F225 είναι αρκετά δυσκολότερη, και προϋποθέτει αδιαπραγμάτευτα τη χρήση 4Χ4.

 

Όσο για την τρίτη διαδρομή από τον νότο, μέσω ενός άλλου τμήματος της F208, είναι μακράν η πιο ζόρικη όλων, με διασχίσεις ποταμών, λακκούβες, κοτρόνια και όλα τα σχετικά. Νομίζω ότι είναι μάλλον περιττό να πούμε ποια εναλλακτική επιλέξαμε.

 

Έ, να μην κάνουμε ένα τεστ ντράιβ και στο  Liberty;

 

Τώρα, μεταξύ μας, μετά τα ποτάμια που περάσαμε στο δρόμο για την Askja, τούτα δω φαντάζουν (και είναι) περίπου άκακα. Ίσα για ξεχαρμάνιασμα και για να κρατιόμαστε σε φόρμα. Ήρεμα, ομαλά, σχετικά αβαθή, ακόμα και το SUV πολύ τους πέφτει.

 


 

Στο μεταξύ, τα αλλόκοσμα ισλανδικά τοπία διαδέχονται το ένα το άλλο.

 

 

 

 

Μέχρι που διασχίζοντας ένα τελευταίο ποτάμι φτάνουμε στο καταφύγιο.

 



Απ’ έξω, η γνωστή καλαίσθητη ισλανδική απλότητα, και μέσα τα αναγκαία.

 

Μια κουζίνα, ντους και τουαλέτες, καθώς και δυο μεγάλες αίθουσες με στρώματα αραδιασμένα δίπλα δίπλα στο πάτωμα, επαρκή για να κοιμίσουν εβδομήντα οκτώ επισκέπτες.

 

Τόση είναι η επίσημη χωρητικότητα.

 


Λίγο πιο πέρα, ο χώρος των κατασκηνωτών φιλοξενεί τουλάχιστον άλλους τόσους.

 

Το απόγευμα είναι όλο δικό μας για να περπατήσουμε τα μονοπάτια που φεύγουν σε διάφορες κατευθύνσεις από τον καταυλισμό. Παίρνουμε ένα στην τύχη και αρχίζουμε να σκαρφαλώνουμε.

 

Καλά, όταν λέμε μονοπάτι, δεν κυριολεκτούμε κι όλας! Απλά τρόπος του λέγειν. Στην ουσία πασχίζουμε να προσανατολιστούμε μέσα σ’ ένα κακοτράχαλο κι άλλο τόσο γοητευτικό πεδίο λάβας.

 

Παντού ένα γύρω καρβουνιασμένη γη, που ενίοτε φοντάρει σε βουνά από ρυολίτη μέσα σ’ ένα όργιο παστέλ αποχρώσεων.

 

Πράσινο, γκρι, σομόν, απαλή ώχρα…

 

Απογείωση!

 

Ώσπου κάποια στιγμή θα ξεμπουκάρουμε στο ισλανδικό σήμα κατατεθέν: ένα από τα γεωθερμικά πεδία του Landmannalaugar.


Το’ χουμε ξαναπεί, ας το επαναλάβουμε για άλλη μια φορά εδώ: Τρεις λέξεις που εμφανίζονται συχνά ως συνθετικά των ισλανδικών τοπωνυμίων σηματοδοτούν την ύπαρξη γεωθερμικής δραστηριότητας σε μια περιοχή:

 

Reyk, δηλαδή ατμίδες, Hver, ήτοι θερμή πηγή, Laugar, χλιαρό ή ζεστό μπάνιο. Εδώ είμαστε λοιπόν! Στο τρίτο συνθετικό.

 

Όσες φορές και να το αντικρίσεις, αυτό το θέαμα δεν χορταίνεται με τίποτε. Μια γη με ανάσα βαριά, που εκπνέει τα σωθικά της ατμίζοντας. Μια γη που πάλλεται από ζωή και ξεσπάει μπροστά σου ασταμάτητα ένα αστείρευτο περίσσευμα νεανικής ενέργειας. Ένας τόπος σε συνεχή εφηβικό αναβρασμό, σαν να λέμε ο ίδιος ο ορισμός της ζωικής ορμής, να τι είναι η Ισλανδία!

 


Σχήματα και φόρμες. Χρώματα και άλλα χρώματα.

 

 

Περιφερόμαστε στην τύχη έχοντας χάσει προ πολλού την αίσθηση του χρόνου, του προσανατολισμού και της απόστασης.

 

 

 

Τι σημασία έχει εξάλλου όταν μπορείς και ταϊζεις τα μάτια σου με τέτοια αρμονία;

 

Ύστατο χαίρε

 

Όσο κι αν προσπαθούμε να τ’ απωθήσουμε, και όσο κι αν κανείς δεν αναφέρει ακόμα τη λέξη «τέλος», ξυπνώντας την επόμενη μέρα όλοι ουσιαστικά γνωρίζουμε ότι οι ώρες μετρούν αμείλικτα και πως η αντίστροφη μέτρηση έχει πλέον ξεκινήσει.

 

Το βράδυ πρέπει να είμαστε στο Ρέικιαβικ, για να πάρουμε την πτήση της επιστροφής στα πάτρια το επόμενο πρωί.

 

Κανείς ωστόσο δεν έχει το κουράγιο να δώσει το σύνθημα της αναχώρησης.


 

Όχι τουλάχιστον πριν εξαντλήσουμε και το τελευταίο διαθέσιμο λεπτό σε ο,τι μας έχει περισσότερο συνεπάρει σ’ αυτόν τον ανάδελφο τόπο:

 

Την άφιλη ενδοχώρα του.


 

Λες και σε σιωπηρή συνεννόηση, κανείς δεν ανακαλεί στην τάξη τον Βαγγέλη όταν εκείνος αγνοώντας επιδεικτικά την στροφή για τον F208, προχωράει λίγο πιο πέρα για να πάρει ένα χωματόδρομο με την ένδειξη F229 που θα μας οδηγήσει βόρεια.

 

Ε, να μην δούμε τι είναι αυτό το Jokulheimer που αναγράφει ο χάρτης ως τέρμα της διαδρομής;  Ένα ακόμη καταφύγιο, στις δυτικές παρυφές του Vatnajokull, αυτό είναι! Χωρίς ψυχή ζώσα, πλην ημών.

 

Η ισλανδική έρημος δεν είναι Σαχάρα ούτε Ναμίμπ.

 

Εδώ δεν έχει παιχνίδια φωτοσκιάσεων σε κυματιστούς αμμόλοφους.

 

Ούτε αποχρώσεις της ώχρας να φοντάρουν σε εκτυφλωτικά μπλε ουρανούς. 

 

Μόνο άμμο, και λάβα, και στάχτη έχει.

 

Στην παλέτα του γκρίζου. Και το φως μουντό, γκρίζο κι αυτό.

 

Όχι, η έρημος εδώ δεν είναι εικαστικό γεγονός, ούτε εικόνα φτιαγμένη για ιλουστρασιόν εξώφυλλο. Αίσθηση είναι, και βίωμα είναι, αμεταβίβαστα όσο κι ο παγωμένος άνεμος που ουρλιάζει γύρω μας.

 

Και μνήμη είναι η έρημος, ριζωμένη εντός μας, μαζί με το δικό μας ύστατο «χαίρε» σ’ αυτό το άδειο τίποτε που είναι συγχρόνως όλα.  

Αρχή και Τέλος και ξανά Αρχή. 

 


Για περισσότερες φωτογραφίες:

Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν | Πάμε γι' άλλα...

Το ισλανδικό οδοιπορικό σε συνέχειες:

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 1 - ΒΕΣΤΦΙΡΔΙΡ, Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΑΓΡΙΑ ΔΥΣΗ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 2 - ΒΟΡΕΙΕΣ ΑΚΤΕΣ, ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΚΤΙΚΟ ΚΥΚΛΟ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 3 - ΜΥΒΑΤΝ, ΠΥΡ ΚΑΙ ΥΔΩΡ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 4 - ΑΣΚΙΑ, ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΜΑΥΡΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΙΣΛΑΝΔΙΑΣ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 5 - ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΚΤΗ, ΤΟ ΥΠΕΡΘΕΑΜΑ ΤΟΥ ΠΑΓΟΥ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 6 - ΑΠΟ ΤΟ LAKI ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΡΗΞΗΣ ΣΤΙΣ ΜΑΥΡΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΟΥ VIK | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 7 - ΡΕΙΚΙΑΒΙΚ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟ ΤΡΙΓΩΝΟ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

ΙΣΛΑΝΔΙΑ 8 - ΧΒΕΡΑΒΕΛΙΡ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

 ΙΣΛΑΝΔΙΑ 9 - ΥΣΤΑΤΟ ΧΑΙΡΕ, ΛΑΝΤΜΑΝΝΑΛΑΟΥΓΚΑΡ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

 

 

Διαβάστε επίσης ένα αυτοτελές άρθρο για τον βορρά:

ΙΣΛΑΝΔΙΑ - ΑΔΑΜΑΣΤΗ ΓΗ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν