Χρωστάμε, λέει. Ποιοι χρωστάνε, δηλαδή;

Εξακολουθούν να μας θεωρούν ηλίθιους κι αναρωτιέμαι αν και σε ποιο βαθμό αυτή η θεώρησή τους είναι σωστή. "Χρωστάμε", λέει. "Χρωστάμε"!! Ποιοι, δηλαδή, "χρωστάμε"; Η "χώρα" απαντούν. Μα εγώ, εσύ, ο κυρ Γιάννης και η κυρά-Χρυσούλα που μένει απέναντι, με βεβαιώνουν ότι δεν χρωστάνε πουθενά. Κάποιο νοίκι ίσως αλλά, δε χάθηκε ο κόσμος, σε λίγες μέρες θα το  δώσουν. Και δεν φτάνει το γεγονός ότι ο κυρ Γιάννης "χρωστάει" χωρίς να ξέρει πού και γιατί, τον διώχνουν απ τη δουλειά σα σκουπίδι. Ένας ακόμη άνεργος που δεν έχει αρκετά ένσημα για τη συνταξιοδότησή του. "Α, δεν έχει σημασία... ας πρόσεχε!" Ίσως αυτό το "ας πρόσεχε"  υποκρύπτει και κάποιον φασιστογενή σαδισμό. Καλά, λέω, ο μαλάκας, χρωστάω κι εγώ κι ας μην το ξέρω. Όμως αν "εγώ" ο χαμηλόμισθος, ο άνεργος, ο συνταξιούχος τσοντάρω 500 ευρώ το μήνα "για να σωθεί η πατρίς", πόσο πρέπει να τσοντάρει ο Μπόμπολας, ο Κόκκαλης κι ένα σωρό "Έλληνες" Κροίσοι; "Μα είσαι αφελής" που απαντάνε. Μήπως τω όντι είμαι αφελής; Μήπως πράγματι είμαι ένας μεγάλος μαλάκας που δεν έχει καταλάβει πως λειτουργεί το γερασμένο -κι άλλο τόσο επιθετικό και απάνθρωπο- καπιταλιστικό σύστημα;  Μπορεί αλλά... είμαι και απ αυτούς που θα ξεχυθούν στους δρόμους κι όποιον πάρει ο Χάρος -που λέει ο λόγος- μέχρι να βρω το δίκιο μου. Συγχίστηκα πάλι!