Ελληνικά
EnglishΜΑΧΑΡΑΓΙΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ
Της Ισαβέλλας Μπερτράν
Μετά το ψαλίδισμα των προνομίων τους από τις δημοκρατικές ινδικές κυβερνήσεις, πολλοί από τους παλιούς μαχαραγιάδες βρέθηκαν αντιμέτωποι με οικονομικά κεσάτια για πρώτη φορά στην οικογενειακή τους ιστορία.
Άντε τώρα να κρατηθείς στο ύψος των περασμένων μεγαλείων με κουτσουρεμένα εισοδήματα. Μιλάμε για τρομερό άγχος!
Για δουλειά εννοείται ούτε λόγος. Όταν το γενεαλογικό σου δέντρο είναι άσπιλο από τέτοια ντροπή ούτε καν το σκέφτεσαι.
Αυτά στην αρχή. Γιατί όταν έπιασαν να πέφτουν οι σοβάδες από τις βίλες και τα παλάτια, οι πρώτοι λάκισαν.
Κάτι πρέπει να κάνουμε να συντηρήσουμε το έχειν μας, σκέφτηκαν θορυβημένοι.
Κι επειδή η ανάγκη τέχνας κατεργάζεται, μερικοί έκαναν το μεγάλο βήμα.
Ζήτησαν νοερά συγγνώμη από τα προγονικά πορτρέτα στους τοίχους των αιθουσών υποδοχής και, έστω και με μισή καρδιά, αποφάσισαν να μεταπηδήσουν από το στάτους του παντελώς αργόσχολου φεουδάρχη σ’ εκείνο του καπιταλιστή επιχειρηματία.
Εκσυγχρονισμός.
Έτσι εμφανίστηκαν στην Ινδία τα πρώτα παλάτια-ξενοδοχεία, ή έστω επαύλεις-ξενοδοχεία, τα επωνομαζόμενα heritage hotels, δηλαδή ξενοδοχεία εθνικής κληρονομιάς, αυτό που εμείς θ’ αποκαλούσαμε “παραδοσιακούς ξενώνες”.
Εξαιρώντας κάποια διεθνούς φήμης και λάμψης ανάκτορα όπως π.χ. το Lake Palace στην Ουνταϊπούρ ή το Rambagh Palace στη Τζαϊπούρ που απευθύνονται αποκλειστικά σε πάααρα πολύ γερά πορτοφόλια, το Ραζαστάν είναι διάσπαρτο από πρώην μαχαραγιάδικα παλατάκια και βίλες, πιο μετριοπαθή έστω σε διαστάσεις και πολυτέλεια, απολύτως όμως επαρκή για να πάρει κανείς μια τζούρα από αποικιακή και χλιδάτη “eternal India” σε (σχετικά) προσιτή τιμή.
Πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια ακόμα κι εγώ – ναι, τ’ ομολογώ! – υπέκυψα στον πειρασμό, πληρώνοντας τότε κάτι σαν σαράντα ευρώ για μια τέτοια διανυκτέρευση.
Σήμερα ανάλογα το μέρος και το “στάτους” της έπαυλης και των ιδιοκτητών της, το τίμημα για να γίνει κανείς μαχαραγιάς για μια νύχτα κυμαίνεται πλέον κάπου ανάμεσα στα εξήντα και εκατό ευρώ.
Τόσο κοστίζει η διανυκτέρευση σε δίκλινο δωμάτιο κάποιου heritage hotel, όσο δηλαδή και το μηνιάτικο ενός Ινδού δασκάλου σε σχολείο παραγκούπολης (για να μην ξεχνιόμαστε).
Μ’ αυτήν την τιμή μπορείτε ν’ απολαύσετε κρεβάτια με ουρανό, τραπεζαρία με βικτωριανά έπιπλα, κήπο με παγόνια, αποικιακό κανόνι στην είσοδο, ακόμα και να βρεθείτε καλεσμένος σε κάποιο γάμο ή γιορτή της οικογένειας που εξακολουθεί συνήθως να διαμένει σ’ ένα τμήμα του μεγάρου.
Το ινδικό όνειρο σε όλο του το μεγαλείο!
Για περισσότερες φωτογραφίες: Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν | Πάμε γι' άλλα...
Διαβάστε επίσης για την Ινδία:
ΙΝΔΙΑ 1, ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΛΧΙ ΣΤΗΝ ΤΖΑΙΠΟΥΡ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν
ΙΝΔΙΑ 2 - ΤΑΖ ΜΑΧΑΛ, ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν
ΙΝΔΙΑ 3 - ΤΖΑΙΣΑΛΜΕΡ, ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν
