ΝΕΠΑΛ 4 - ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΚΥΛΑΕΙ

Front Picture: 

Το σπίτι της στην Κατμαντού έστεκε δυο μόλις στενά πιο κάτω από το ξενοδοχείο μας. Τι έστεκε δηλαδή, τρόπος του λέγειν. Ραγισμένο, γερμένο, ετοιμόρροπο. Αλλά και τόσο ωραίο στη λιτότητα των σοβατισμένων πλίνθων του.

Της Ισαβέλλας Μπερτράν 

Δημοσιεύτηκε στο ΓΕΩ της ΕΛΕΥΡΟΤΥΠΙΑΣ, τεύχος αρ. 49 / 17.03.2001

Και τα δειλινά που επιστρέφαμε από τις ημερήσιες εξορμήσεις μας στην πόλη, εκείνη σταθερά στο πόστο της, σκυμμένη στο παραθύρι της, ν’ αγναντεύει το δρόμο.

Λες και μας περίμενε, ειδικά εμάς, για το καθιερωμένο “ναμάστε”, τον παραδοσιακό νεπαλέζικο χαιρετισμό, με τα χέρια ενωμένα σε προσευχή στο ύψος του μετώπου.

Σαν Ιουλιέττα που ξεχάστηκε αναμένοντας το Ρομέο της, κι άφησε τα χρόνια της νιότης να κυλήσουν μαλακά και ασυναίσθητα κάτω από το περβάζι της.

Παρέα με τα παιδιά του απέναντι κτιρίου, πλαισιωμένα στην ώχρα, την πλαϊνή γειτόνισσα στεφανωμένη με τη λιονταροκεφαλή του υπέρθυρού της, αλλά και τις κότες, μέλη της οικογένειας κι αυτές, που βγαίνουν να πάρουν τον αέρα τους στον ξυλόγλυπτο εξώστη αφού πρώτα γεννήσουν τ’ αυγά τους στην κουζίνα του σπιτιού.

Μικροί ζωγραφικοί πίνακες, με κάδρα τις κάσες των παραθύρων και τη ζωή ν’ αυτοσχεδιάζει χωρίς καβαλέτο και πινέλα, θυμίζοντας μας συνάμα την άλλη διάσταση του χρόνου, την αληθινή, τη χαμένη, τη ζητούμενη.

Του χρόνου που ρέει αργά και ήρεμα στο ρυθμό της ραθυμίας, αφήνοντας χώρο στην καλησπέρα, στην κουβέντα με το γείτονα, στο χάζι του περαστικού, στην απόλαυση του ασήμαντου. Δηλαδή, τελικά στην ίδια την πεμπτουσία της ζωής: τη διαθεσιμότητα στο τυχαίο.

Διαβάστε για το Νεπάλ:

ΝΕΠΑΛ 1 - ΣΤΟΝ ΕΣΩ ΚΟΣΜΟ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

ΝΕΠΑΛ 2 - ΠΑΣΟΥΠΑΤΙΝΑΘ, ΟΣΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΠΟΤΑΜΟΣ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

ΝΕΠΑΛ 3 - ΜΠΑΚΤΑΠΟΥΡ, ΕΝΑ ΜΥΘΟ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

Για φωτογραφίες από το Νεπάλ:

Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν | Πάμε γι' άλλα...