ΝΑΜΙΜΠΙΑ 12 - ΒΕΛΒΙΣΙΑ, ΖΩΗ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΑΙΩΝΩΝ

Front Picture: 

Απαντάται αποκλειστικά στις χαλικοπεδιάδες της βόρειας Ναμίμπ και της νότιας Αγκόλα και αποτελεί ένα θαύμα φυσικής προσαρμογής. Όχι μόνο καταφέρνει να επιβιώσει σε μια από τις πιο άφιλες εσχατιές του κόσμου αλλά σπάει και όλα τα κοντέρ προσδόκιμου ζωής!

 

Της Ισαβέλλα Μπερτράν

Δημοσιεύτηκε στο ΓΕΩΤΡΟΠΙΟ της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, τεύχος αρ. 149 / 15.02.2003

 

Με τον λεπτομερή χάρτη του ναμιμπιανού οργανισμού τουρισμού στο χέρι πασχίζουμε να χαράξουμε την πορεία μας μέσα στο αποκαλούμενο «Εθνικό Πάρκο Ναμίμπ-Νoκλούφτ», μία από τις εκτενέστερες προστατευό- μενες περιοχές του πλανήτη, με εμβαδόν μεγαλύτερο από αυτό της Πελοποννήσου. Δύσκολο βέβαια να συνδυάσει κανείς μέσα στο μυαλό του τη λέξη «πάρκο» και τους αναπόφευκτους συνειρμούς σε κελαριστά νερά και οργιαστική βλάστηση που αυτή επιφέρει, με την ισόπεδη και άνυδρη απεραντοσύνη που απλώνεται μπροστά μας. Μια γη τραχιά, ζυμωμένη μονάχα από άμμο και χαλίκι και βράχια γυμνά, εξ’ ορισμού εχθρική σε κάθε έννοια χλωρίδας.

 

Και όμως η συγκεκριμένη κυκλική διαδρομή που επιλέξαμε να κάνουμε με αφετηρία και κατάληξη το Σβάκοπμουντ πάνω στην ακτή του Ατλαντικού φέρει τ’ όνομα ενός ιδιαίτερα παράδοξου εκπροσώπου του φυτικού βασιλείου. Welwitschia drive αποκαλείται η οδήγηση εκατό περίπου χιλιομέτρων μέσα στην έρημο, προς τιμή του ομώνυμου ενδημικού φυτού, που απαντάται αποκλειστικά στις χαλικοπεδιάδες της βόρειας Ναμίμπ και της νότιας Αγκόλα.

 

Η ύπαρξη του καταγράφτηκε για πρώτη φορά το 1859 από τον Αυστριακό γιατρό και βοτανολόγο Φρίντριχ Βέλβιτς, εξ’ ου και η επιστημονική ονομασία του ως Welwitschia mirabilis. Αρχικά κυριάρχησε η πεποίθηση πως το φυτό διέθετε κάποιου είδους ρίζα που κατάφερνε να διαπερνάει το αργιλώδες έδαφος μέχρι να συναντήσει τον υδροφόρο ορίζοντα σε εκατό και πλέον μέτρα βάθους. Η μελέτη όμως απέδειξε πως οι ρίζες του σπανίως ξεπερνάνε στην πραγματικότητα τα τρία μέτρα μήκους και το μυστικό της επιβίωσής του κρύβεται στους πόρους των φύλλων του που καταφέρνουν να παγιδεύουν την υγρασία της ατμόσφαιρας και να τη διοχετεύουν στη συνέχεια σ’ ολόκληρο το φυτό.

 


 

Παρά την πολυπλόκαμη εμφάνισή τους, οι welwitschias διαθέτουν μόνον δύο φύλλα που φυτρώνουν εκατέρωθεν του κεντρικού κορμού. 

 

Με τα χρόνια όμως, αυτά ξεραίνονται από τον ήλιο, ανοίγουν και σκίζονται σε λωρίδες από τον άνεμο, με αποτέλεσμα τα φυτά να καταλήγουν να μοιάζουν με υπερμεγέθεις μαραμένες λαχανίδες ακουμπισμένες πάνω σ’ ένα κίτρινο λιβάδι άμμου. 

 

Η ανάπτυξή τους είναι εξόχως αργή για ευνόητους λόγους. Μόλις ένα χιλιοστό το χρόνο.

 

Μα η διάρκεια ζωής τους υπερκαλύπτει κατά πολύ αυτό το «μειονέκτημα».  Με ενάμιση και πλέον μέτρα μήκους φύλλων, η εν μέσω ερήμου περιφραγμένη για λόγους προστασίας welwitschia της φωτογραφίας ήδη ξεπερνάει τα χίλια πεντακόσια χρόνια ζωής, χαίρει ωστόσο άκρας υγείας και προβλέπεται να συνεχίσει ακάθεκτη την πορεία της μέσα στους επερχόμενους αιώνες.

 

Διαβάστε για τη Ναμίμπια:

ΝΑΜΙΜΠΙΑ 1 - ΕΤΟΣΑ ΠΑΝ, ΤΟ ΠΑΝ ΤΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ΖΩΗΣ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΝΑΜΙΜΠΙΑ 2 - ΦΥΛΗ ΧΙΜΠΑ, "ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΖΗΤΟΥΝ" | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΝΑΜΙΜΠΙΑ 3, ΒΟΥΣΜΑΝΩΝ ΕΡΓΑ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΝΑΜΙΜΠΙΑ 4 - ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ ΤΩΝ ΣΚΕΛΕΤΩΝ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΝΑΜΙΜΠΙΑ 5 - ΝΑΜΙΜΠ, ΣΩΜΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΝΑΜΙΜΠΙΑ 6 - ΚΟΛΜΑΝΣΚΟΠ, ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΚΑΙ ΑΜΜΟΣ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΝΑΜΙΜΠΙΑ 7 - ΒΙΝΤΧΟΥΚ, Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

ΝΑΜΙΜΠΙΑ 8 - ΚΟΚΕΡΜΠΟΥΜ, ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ-ΦΑΡΕΤΡΑ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν

ΝΑΜΙΜΠΙΑ 9 - ΝΤΟΥΓΟΥΙΣΙΜΠ, Η ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΗ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΝΑΜΙΜΠΙΑ 10 - ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΑΛΟΓΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν 

ΝΑΜΙΜΠΙΑ 11 - ΦΙΣ ΡΙΒΕΡ ΚΑΝΥΟΝ, ΤΟ ΚΟΛΟΡΑΝΤΟ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ | Κώστας Ζυρίνης & Ισαβέλλα Μπερτράν