Έκσταση. Μέθη. Απογείωση. Δέος. Νιώθω να έχω ήδη ξοδέψει όλους τους υπερθετικούς και κάπου εδώ να ξεμένω από λέξεις. Πώς να υμνήσεις τα Καρακορούμ όπως τους πρέπει; Με τι λόγια να περιγράψεις αυτήν την άγρια απειλητική μεγαλοπρέπεια, τα αλλόκοτα...
Κάστρα αετοφωλιές στη σκιά γιγάντων άνω των εφτά χιλιάδων μέτρων. Χιλιόχρονα πετρόχτιστα χωριά, σταθμοί στο Δρόμο του Μεταξιού. Οδοντωτές κορυφές χαμένες στην ομίχλη. Και μια εύφορη κοιλάδα οπωρώνας, όπου ανθίζουν βερυκοκιές στα δυόμιση χιλιάδες...
Αρχαιολογικοί χώροι πρώτης γραμμής (Ουζμπεκιστάν), στέπα σαν ωκεανός (Καζακστάν), κάποια από τα συγκλονιστικότερα ορεινά τοπία του πλανήτη (οροσειρά των Παμιρ σε Τατζικιστάν και Κιργιστάν), και, για κερασάκι, μία από τις πιο κλειστές χώρες του...
Γαλήνη οι νεροβούβαλοι που σέρνουν βαριεστημένα το άροτρο ανοίγοντας τα πρώτα αυλάκια. Γαλήνη το ρυζομωσαϊκό που χύνεται κλιμακωτά από τις πλαγιές. Γαλήνη οι μικροί πλημμυρισμένοι κλήροι όπου μέσα τους καθρεπτίζεται ο ουρανός των τροπικών να...
Χέρια όλων των ηλικιών απλώνονται στο πέρασμά μας. Μετά από κάθε κλικ. Πριν από κάθε κλικ. Χωρίς καθόλου κλικ. Δεν επαιτούν. Απαιτούν. Δεν προαιρείσαι. Οφείλεις. Είσαι λευκός. Άρα είσαι πλούσιος. Και άρα δώσε. C’ est l’ Afrique, που θα’ λεγε κι ο...
Ήδη από το 2011, ο βορράς της Μπουρκίνα Φάσο άρχισε να φιγουράρει ως κόκκινη ζώνη σε όλους τους χάρτες των δυτικών πρεσβειών. Ήτοι μην ταξιδεύετε εκεί επ’ ουδενί! Ένας λόγος παραπάνω για να επισκεφτούμε πάση θυσία την περιοχή. Αν όλα αυτά τα χρόνια είχαμε πάρει κατά γράμμα τις συστάσεις ασφαλείας, μάλλον θα είχαμε χάσει τις πλέον ενδιαφέρουσες ταξιδιωτικές εμπειρίες μαςΔιαβάστε περισσότερα
Πλίνθοι και ξυλοδεσιές. Σπίτια αγέρωχα μα και βαθιά λαβωμένα. Χρώμα και παράδοση.Η περιδιάβαση στην βουλγαρική Ροδόπη μας γυρίζει στα μέσα της δεκαετίας του ’80 με αρχές ‘90, τότε που οργώναμε οικογενειακά μια Ελλάδα ακόμα παρθένα και δεν χορταίναμε ν’ ανακαλύπτουμε απομονωμένα και αυθεντικά χωριά στα πάτρια. Τότε που το Δοτσικό Γρεβενών ή η Μύκη Ξάνθης ακούγονταν στ’ αυτιά των Αθηναίων ως εξωτικοί προορισμοί όσο και σήμερα η Ουλάν Μπατόρ ή η Γη του Πυρός. Ευλογημένες εποχές, προ τουρισμού κι «ανάπτυξης»…
Σήμερα η μέρα μας ξεκίνησε … τη νύχτα. Υποχρεωτική αφύπνιση στις τέσσερις και τέταρτο μέσα στ’ άγρια σκοτάδια για να πάρουμε, λέει, το λεωφορείο για την Κάσαλα με ώρα αναχώρησης σαδιστικά αναγγελθείσα για τις πέντε τα χαράματα. Το λες και καψόνι! Όταν όμως σε περιμένει μια πολύχρωμη πόλη παρθένα από ξένο τουρισμό, με το πλέον παράδοξο θρησκευτικό σύμπλεγμα όλου του Σουδάν, δεν λες κουβέντα, πετάγεσαι από το κρεββάτι και τρέχεις να προλάβεις το δρομολόγιο.Διαβάστε περισσότερα